Wat is een PEP volgens de wet?

Een PEP (Politiek Prominent Persoon) is iemand die een prominente publieke functie bekleedt of recentelijk heeft bekleed. Dit kan binnenland of buitenland zijn (binnen de EU wordt inmiddels ook onderscheid gemaakt tussen binnenlandse en buitenlandse PEP’s). Voorbeelden: • Staatshoofden, ministers, parlementsleden • Hoge rechters • Ambassadeurs • Hoge militairen • Leden van bestuursorganen van staatsbedrijven • Familieleden en naaste geassocieerden (zoals zakenpartners) Een PEP-status blijft minimaal 12 maanden na het beëindigen van de functie van kracht – instellingen moeten dus actief blijven monitoren.

Wanneer mag je een PEP accepteren als klant?

Je mag een PEP wél accepteren als klant, maar alleen als aan de volgende voorwaarden is voldaan: 1. Enhanced Due Diligence (EDD) is toegepast: • Je hebt de identiteit van de PEP en diens UBO’s volledig vastgesteld en geverifieerd. • Je hebt vastgesteld wat de bron van het vermogen en bron van de middelen is. • Je hebt de aard van de zakelijke relatie duidelijk vastgelegd. 2. Goedkeuring door hoger management is gegeven: • De beslissing om de klantrelatie aan te gaan of voort te zetten is expliciet genomen door een leidinggevende op senior niveau (bijvoorbeeld compliance officer, directielid). 3. Verscherpt transactiemonitoringproces is ingericht: • De klant is onderworpen aan intensievere en frequentere monitoring van transacties. • Risico’s zijn vastgelegd in het klantdossier.

Wanneer kun je een PEP beter niet accepteren?

Er is geen wettelijk verbod, maar het is raadzamer om de relatie te weigeren of te beëindigen als: • De herkomst van het vermogen niet transparant of niet verifieerbaar is. • De PEP voorkomt in negatieve media of corruptiezaken. • De PEP afkomstig is uit een hoogrisicoland of conflictgebied (FATF-lijst). • Er sanctierisico’s of reputatierisico’s zijn. • De betrokken PEP zich verzet tegen transparantie of informatieverstrekking. • Je organisatie niet in staat is om de risico’s adequaat te mitigeren met controles.